ραικακερείς

Α

(κατά τον Ησύχ.) «στρεβλοκέρατοι».

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. πρέπει να διορθωθεί σε ῥαιβό-κεροι / ῥαιβο-κεροῖς (< ῥαιβός «στραβός» + κέρας «κέρατο»)].